Στη θάλασσα λεφτά υπάρχουν!

Οι Ελληνες εφοπλιστές και η κρίση
της ΑΝΤΑΣ ΨΑΡΡΑ , ο Ιός

Όχι μόνο η αντιπολίτευση αλλά και η ίδια η κυβέρνηση παραδέχεται ότι τα φορολογικά μέτρα είναι άδικα. Κι όμως κανείς δεν τολμά να θίξει τη συνεχιζόμενη τεράστια φοροαπαλλαγή ενός και μόνο κλάδου. Των εφοπλιστών. Είναι τέτοια δε η άνεση και η έκταση των φοροαπαλλαγών αυτών που επιχειρηματίες κάθε κλάδου αγοράζουν ποσοστά σε ναυτιλιακές εταιρείες για να γευτούν και αυτοί τα υψηλά προνόμια.

Κατά την πρόσφατη συζήτηση για το μεσοπρόθεσμο ο Αλέξης Τσίπρας εγκάλεσε τον πρωθυπουργό για τις σκανδαλώδεις 52 φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν οι εφοπλιστές. Ο αρχηγός της ΝΔ επαναλαμβάνει συνεχώς και με σθένος ότι θα επαναλειτουργήσει το Υπουργείο Ναυτιλίας ακόμα κι αν ο Χρήστος Παπουτσής αφαίρεσε μόλις μια εβδομάδα πριν την παλιά ταμπέλα από την πρόσοψη. Τέλος ο Γιώργος Καρατζαφέρης κραυγάζει για το συνάλλαγμα που βγάζουν έξω οι μετανάστες «ξεχνώντας» ότι μόνο από τα παράβολα οι μετανάστες συνεισφέρουν στο ΑΕΠ πολύ περισσότερο από τους εφοπλιστές.

Πολλοί από τους εθνικούς αυτούς ευεργέτες στους οποίους -ακόμα- ο απλός κόσμος αποδίδει τα χαρακτηριστικά της καπατσοσύνης και της δημιουργικότητας είναι γνωστό πως έφτασαν να έχουν αυτό τον τεράστιο πλούτο. Το νόμιμο και το ηθικό δεν είναι βέβαια το μοναδικό εργαλείο του εφοπλισμού και αυτό δεν ισχύει φυσικά μόνο για τον ελληνικό εφοπλισμό. Πρόσφατα ο 'πολιτισμένος' διάλογος μεταξύ ΑΛΤΕΡ και ΣΚΑΙ ανάμεσα στα άλλα αποκάλυψε τρόπους θησαυρισμού του εφοπλιστικού και όχι μόνο κεφαλαίου. Παρομοίως το ποδοσφαιρικό «θαύμα» πάλι με εμπλεκόμενους εφοπλιστές και παρατρεχάμενους επιχειρηματίες-μπράβους ξετυλίγει κι αυτό με τη σειρά του πτυχές αυτού του κεφαλαίου. Τα αφορολόγητα υπερκέρδη, οι offshore και οι σημαίες ευκαιρίας είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Όμως οι ελληνικού νόμοι και πάλι ξεπερνάνε εδώ τα όρια της κοινής λογικής.

Ο λόγος που οι έλληνες εφοπλιστές διατηρούν ένα μέρος του στόλου τους με ελληνική σημαία, πέρα από τη φιλοπατρία τους, τους δίνει πολλές δυνατότητες όντας επικεφαλής της Παγκόσμιας Εφοπλιστικής Ενωσης. Ασκούν πιέσεις για την αποφυγή «ζημιογόνων» περιβαλλοντικών οδηγιών, διεκδικούν μειώσεις στις οικονομικές επιπτώσεις των μολύνσεων από ατυχήματα, ζητούν και πετυχαίνουν φορολογικές και οικονομικές διευκολύνσεις κοκ. Φυσικά πρωτίστως κρατούν τις σημαίες ευκαιρίας που τους απαλλάσσουν από δυσάρεστες συνήθειες όπως πληρωμές στο ΝΑΤ, ποινικές ρήτρες και ανεπιθύμητους ελέγχους.

Πώς ξεπερνούσαν και ξεπερνούν λοιπόν οι Έλληνες εφοπλιστές τους επικινδύνους σκοπέλους:

- Απαλλάσσονται με δεκάδες φοροαπαλλαγές τα πλοία και οι εταιρείες τους, που επαναλαμβάνονται σε κάθε κατάθεση του εθνικού προϋπολογισμού (αναλυτικά στον Ιό 30.5.2010). Η απαλλαγές ισχύουν και για τα παιδιά και για τα εγγόνια τους.

- Με τα υπερκέρδη που αποκομίζουν, αγοράζουν μαζί με γενναίες κρατικές επιδοτήσεις μεγάλες εκτάσεις ελληνικής γης για τουριστική και εμπορική εκμετάλλευση. Τα διπλανά οικόπεδα αυτών των εκτάσεων τα αγοράζουν κοψοχρονιά από τους μικροιδιοκτήτες πάντα με πρόσχημα θέσεις εργασίας και ανάπτυξη.

- Πολλά υπερκέρδη τα επενδύουν σε ζημιογόνα ΜΜΕ, ειδικά την τελευταία δεκαετία, με εξασφαλισμένο αποτέλεσμα την ευνοϊκή μεταχείρισή τους από τους δημοσιογράφους που απασχολούν, τη δικαιολόγηση μεγάλων ποσών αλλά και κυρίως την άμεση επιρροή τους στο πολιτικό σύστημα.

- Αγοράζουν ομάδες ποδοσφαιρικές και διασφαλίζοντας έτσι τους ιδιωτικούς στρατούς τους από φιλάθλους και οπαδούς ιδίως σε περιόδους που μπαίνουν κάποιοι πρόεδροι στο στόχαστρο, καλή ώρα!. Δυο μεταγραφές, ένα στημένο πρωτάθλημα και αμέσως εκατοντάδες φίλαθλοι πίνουν νερό στο όνομά τους.

- Με άνεση μπορούν και χτίζουν παράνομες και νόμιμες βίλες στις καλύτερες παραλίες και στα καλύτερα δάση απαγορεύοντας την πρόσβαση κοινών θνητών, διότι ποιος θα διανοηθεί να τους το απαγορέψει όταν οι αρμόδιες υπηρεσίες είναι αυτές που είναι.

- Προβάλλουν τις φιλανθρωπικές κινήσεις τους σε όλα τα ΜΜΕ που εξάλλου τους ανήκουν και κρατάνε έτσι υψηλό το γόητρό τους στους απλούς ανθρώπους

- Δανειοδοτούνται με τεράστια ποσά από τις ελληνικές τράπεζες και ταυτόχρονα επενδύουν τα κέρδη τους κατά κανόνα στις ξένες.

- Ακόμα και τα νερά και τα αναψυκτικά για τα γραφεία τους στον Πειραιά ή και τα έπιπλα των σπιτιών τους τα αγοράζουν χωρίς ΦΠΑ με τιμολόγια που εκδίδουν για αγορές στα πλοία τους. Οτιδήποτε υποτίθεται ότι αποτελεί εξοπλισμό ή τροφοδοσία για τα πλοία δεν επιβαρύνεται με ΦΠΑ.

- Μέχρι τώρα με το υπουργείο Ναυτιλίας που λειτουργούσε σαν μια πρόθυμη οικιακή βοηθός εξασφάλιζαν τα νώτα τους σε κάθε δραστηριότητα εντός και εκτός θαλάσσης. Πολλά στελέχη του λιμενικού σώματος δούλεψαν και δουλεύουν όταν αποστρατεύονται κοντά σε εφοπλιστές. Χαρακτηριστικά ο σημερινός πρόεδρος των εφοπλιστών Θ. Βενιάμης λέει: «Η άνευ λόγου διάλυση του υπ. Ναυτιλίας και η μετακίνηση του Λιμενικού Σώματος σε άλλες αρμοδιότητες δυσχεραίνουν την καθημερινή λειτουργία των ναυτιλιακών επιχειρήσεων (πώς άραγε;) και εξασθενίζουν την ελληνική παρουσία στους διεθνείς οργανισμούς, παρουσία στην οποία έχουν συμβάλλει αποφασιστικά τα έμπειρα στελέχη του Λιμενικού Σώματος». Και ο νοών νοείτω!

Αντιγράφοντας απλά μερικά σημεία της φετινής Έκθεσης Ελλήνων Εφοπλιστών, μπορούμε να καταλήξουμε σε πολύ ασφαλή συμπεράσματα για τη συμβολή τους στην οικονομική κρίση της Ελλάδας. Η έκθεση αναφέρεται εκτενώς στους κύριους παράγοντες στην κρίση που αντιμετωπίζει και ο εφοπλισμός που είναι η πειρατεία και ο σεισμός στην Ιαπωνία. Η οικονομική κρίση και η κρίση του Ελληνικού χρέους δεν φαίνεται να είναι ψηλά στις αιτίες μείωσης της κερδοφορίας.

- «Το 2010, τα οικονομικά στοιχεία της ελληνικής σημαίας ήταν πολύ ικανοποιητικά. Η ελληνόκτητη ναυτιλία βρέθηκε στη πρώτη θέση διεθνώς αντιπροσωπεύοντας το 14,33 % της παγκόσμιας χωρητικότητας. Η ελληνική σημαία είναι πέμπτη στη διεθνή κατάταξη και πρώτη στην ΕΕ. Το επίτευγμα αυτό είναι αξιοσημείωτο σε ένα έτος αβεβαιότητας για την παγκόσμια ναυτιλία, όπου το παγκόσμιο εμπόριο συρρικνώθηκε κατά 4,50% αγγίζοντας επίπεδα χαμηλότερα του 2007».

- «Στο τέλος Δεκεμβρίου 2010 οι παραγγελίες νεότευκτων πλοίων ελληνικών συμφερόντων ανήλθαν σε 490 πλοία (άνω των 1.000 gt) συνολικής χωρητικότητας 49,15 εκ dwt». Κρίση; Ποια κρίση;

- «Το 2010, το συνολικό κεφάλαιο σε παραγγελίες ναυπήγησης από την Ελληνική ναυτιλία, κυρίως στα ναυπηγεία της άπω Ανατολής, ισοδυναμεί με το 10% των συνολικών παραγγελιών τους. Οι παραγγελίες αυτές τοποθετούν τους Έλληνες (εφοπλιστές) στην πρώτη θέση διεθνώς με μερίδιο 8,70% του παγκοσμίου στόλου. Η Ελλάδα ήταν επικεφαλής των πωλήσεων πλοίων προς διάλυση».

- «Το 2010 τα έσοδα σε ξένο συνάλλαγμα από την παροχή ναυτιλιακών υπηρεσιών επανήλθαν στην ανοδική τους πορεία σε αντιδιαστολή με το 2009. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί πηγή αισιοδοξίας διότι σημειώθηκε σε έτος σοβαρού δημοσιονομικού προβλήματος και αυξανόμενου δημόσιου χρέους. Τον Δεκέμβριο 2010 το ναυτιλιακό συνάλλαγμα ,σημείωσε αύξηση 13,77%, ανερχόμενο σε 6,72% του εγχώριου προϊόντος καλύπτοντας το 35,28% του εμπορικού ελλείμματος. Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος οι εισπράξεις από τη ναυτιλία (6,72%) ήταν ιδιαίτερα υψηλές συγκρινόμενες με των άλλων Κρατών Μελών της ΕΕ όπου δεν υπερέβησαν το 1%». Με λίγα λόγια δεν τα πήγε καθόλου άσκημα ο ελληνικός κερδοφόρος εφοπλισμός στην περίοδο που χάθηκε το δώρο, τα επιδόματα και τόσα άλλα. Λαϊκισμός; Ισως, αλλά εδώ δεν υπάρχουν ούτε τα προσχήματα!

- «Επιπροσθέτως, το 2010, ακολουθώντας τάση που εκδηλώνεται από το 2003, οι εισπράξεις από ναυτιλιακό συνάλλαγμα υπερέβησαν τις αντίστοιχες του τουρισμού (€ 9.614 εκ.) και ήλθαν δεύτερες μετά τις εξαγωγές (€ 17.081 εκ.) στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών. Οι εισπράξεις από το ναυτιλιακό συνάλλαγμα και τις εξαγωγές ήταν οι μόνοι τομείς που έδειξαν ανάκαμψη το 2010».

- «Στη δεκαετία 2000-2010, η ναυτιλία συνεισέφερε 140 δις € σε εισπράξεις από ξένο συνάλλαγμα στην Ελλάδα Αυτό αντιστοιχεί στο ήμισυ του συνολικού δημόσιου χρέους της χώρας το 2009. Οι θεαματικές αυτές εισροές οφείλονται σε 750 ναυτιλιακές εταιρείες ελληνικών συμφερόντων». Εδώ όμως είναι το ζουμί: Πρώτον δεν αναφέρονται τα ποσά των τραπεζικών δανείων αυτών των εταιρειών και δεύτερον όπως λέει η ίδια η έκθεση: «Όμως περίπου το ήμισυ των ανωτέρω 140 δις € επανεξήχθη στο εξωτερικό, δεδομένου ότι οι ναυτιλιακές εταιρείες πληρώνουν για υπηρεσίες παρεχόμενες από άλλες χώρες, διότι το ελληνικό κράτος δεν έλαβε τα αναγκαία μέτρα που θα συγκρατούσαν το μεγαλύτερο μέρος του ναυτιλιακού συναλλάγματος στην Ελλάδα». Πόσες ακόμα φοροαπαλλαγές δηλαδή έπρεπε να δοθούν για να μείνουν τελικά στην Ελλάδα τα χρήματα;

- «Σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης και έντονης ανεργίας, η παρατεινόμενη έλλειψη ναυτικών, που έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις, θα πρέπει να αφυπνίσει τους νομοθέτες. Η ποινικοποίηση αδίκως αμαυρώνει την εικόνα του επαγγέλματος και υποσκάπτει σοβαρά τις προσπάθειες προσέλκυσης». Και συνεχίζει : «Ειδικότερα, εάν η ΕΕ επιθυμεί να διατηρήσει την ηγετική της θέση, θα πρέπει να ενθαρρύνει την είσοδο νέων στο ναυτικό επάγγελμα. Διαφορετικά, η Ευρώπη ενδέχεται να αντιμετωπίσει την μετεγκατάσταση των ναυτιλιακών επιχειρήσεων και την διαρροή των πλοίων από τα κοινοτικά νηολόγια προς άλλες ηπείρους και σημαίες. Οι περιβαλλοντικές ανησυχίες δεν πρέπει να υπερκεράζουν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Η ρύπανση από την θαλάσσια μεταφορά πετρελαίου δεν πρέπει να ταυτίζεται με την ρύπανση από τις εγκαταστάσεις εξόρυξης πετρελαίου».

Ακολουθούν ενδιαφέρουσες προτροπές και οδηγίες προς την Ελληνική κυβέρνηση και την ΕΕ για την ανάπτυξη του ναυτικού επαγγέλματος χωρίς όμως να επισημαίνεται η καταβαράθρωση του ΝΑΤ από οφειλές και η απάντηση στο ερώτημα πως κατρακυλάει τόσο το ναυτικό επάγγελμα όταν αυξάνεται τόσο η κερδοφορία του εφοπλιστικού κεφαλαίου.

Εκστρατεία «Φορολογείστε τους πλούσιους»

από το TVXS

Εκστρατεία για φορολόγηση των μεγάλων ιδιωτικών περιουσιών, ξεκινά ταυτόχρονα σε Ελλάδα και Γερμανία με πρωτοβουλία των Πράσινων ευρωβουλευτών Μιχάλη Τρεμόπουλου και Σβεν Γκήγκολντ. Την κοινή έκκληση, που ζητά επιβολή μόνιμου φόρου στον ιδιωτικό πλούτο με προοπτική να αποκτήσει πανευρωπαϊκό χαρακτήρα και να συνδυαστεί με κλείσιμο των φορολογικών παραδείσων και καταστολή της φοροδιαφυγής, προσυπογράφουν ενεργοί πολίτες από τους χώρους των οικονομικών επιστημών, της πανεπιστημιακής κοινότητας, της δημοσιογραφίας, του συνδικαλισμού, της Κοινωνίας των Πολιτών, αλλά και του πολιτισμού.

Συγκέντρωση υπογραφών ξεκινάει και στο διαδίκτυο, στα ελληνικά, αγγλικά και γερμανικά, στη διεύθυνση http://www.callforawealthlevy.eu/. Στην ίδια διεύθυνση θα αναρτηθεί και το γερμανικό δελτίο τύπου για την έναρξη της εκστρατείας, μαζί με τις πρώτες υπογραφές.

Βασικό σκεπτικό της έκκλησης είναι ότι τα μεγάλα ιδιωτικά χαρτοφυλάκια δε θα είχαν διατηρήσει την αξία τους χωρίς τα ιλιγγιώδη ποσά δημόσιου χρήματος που ξοδεύτηκαν για τη διάσωση των τραπεζών. Η φορολόγησή τους είναι λοιπόν απαραίτητη, ως αντιστάθμισμα για τα αυξημένα δημόσια ελλείμματα και τις σοβαρές περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες και δημόσιες επενδύσεις.

Το κείμενο δόθηκε στη δημοσιότητα, μαζί με τις 10 πρώτες υπογραφές υποστήριξης από την Ελλάδα και τη Γερμανία, αντίστοιχα. Από την Ελλάδα συνυπογράφουν οι:

Γιάννης Βαρουφάκης, καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Κώστας Καλλωνιάτης, οικονομικός αναλυτής, δημοσιογράφος
Γιώργος Κατρούγκαλος, αναπλ. καθηγητής συνταγματικού δικαίου, Δ. Πανεπ. Θράκης
Ορέστης Κολοκούρης, συντονιστής της Εκτ. Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων.
Λυδία Κονιόρδου, ηθοποιός
Στέλιος Κούλογλου, δημοσιογράφος
Πέτρος Λινάρδος Ρυλμόν, οικονομολόγος, επιστημονικός σύμβουλος Ινστιτούτου Εργασίας ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ
Σπύρος Παπασπύρος, δημόσιος υπάλληλος, πρώην πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ
Σάββας Ρομπόλης, καθηγητής Οικονομικών Κοινωνικής Πολιτικής, Πάντειο Πανεπιστήμιο και επιστ. διευθυντής Ινστιτούτου Εργασίας ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ.
Νίκος Χρυσόγελος, στέλεχος περιβαλλοντικών οργανώσεων, περιφερειακός σύμβουλος Νότιου Αιγαίου.

Πανικός Βενιζέλου για Proton Bank

του Τσαντίλα , Λαμόγια-bay 18/10/11

Χθες το βράδυ (Δευτέρα 17/10/11) στην εκπομπή του κ.Χατζινικολάου στο Alter ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Κώστας Βαξεβάνης έθιξε (για πρώτη φορά στην ελληνική τηλεόραση !!) το σκάνδαλο της Proton Bank το οποίο είχαμε αναλύσει σε προηγούμενη ανάρτηση.

Ο κ.Βαξεβάνης αφού πρώτα έθιξε το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί στην κυβέρνηση με καταθέσεις πολλών εκατομμυρίων ευρώ και δεν ελέγχονται ποτέ, μίλησε για το σκάνδαλο της Proton Bank και για την παράνομη στήριξη που δέχτηκε η τράπεζα από την ελληνική κυβέρνηση με προσωπική εντολή του Υπουργού Οικονομικών κ.Βενιζέλου (ύψους 160 εκατ. ευρώ) από τα ταμειακά διαθέσιμα του ελληνικού δημοσίου! Μας ενημέρωσε όμως επίσης ότι προχθές η κυβέρνηση πέρασε τροπολογία σε νόμο που αμνηστεύει τους υπουργούς οικονομικών από το 1997 εώς σήμερα από οποιαδήποτε ευθύνη σε σχέση με την διαχείριση των ταμειακών αποθεμάτων του ελληνικού δημοσίου καλύπτοντας έτσι νομικά τις παράνομες πράξεις του κ.Βενιζέλου.

Κατά τη διάρκεια της εκπομπής πήρε τηλέφωνο να παρέμβει ο κ.Βενιζέλος και είπε στον κ.Βαξεβάνη ότι είναι δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης και δεν μπορεί να λέει τέτοια πράγματα! Υποστήριξε ο Υπουργός Οικονομικών ότι η παρέμβαση αυτή (αν και παράνομη) ήταν απαραίτητη για να σωθεί η τράπεζα και να μη ζημιωθεί το ελληνικό δημόσιο που είχε ήδη καταθέσει 350 εκατ ευρώ από τα ταμειακά του διαθέσιμα στη Proton Bank. Ο κ.Βαξεβάνης του αντέτεινε όμως ότι τελικά το ελληνικό και ευρωπαϊκό δημόσιο ζημιώθηκε πολύ περισσότερο αφού καλέστηκε τελικά να κρατικοποιήσει τις ζημιές της τράπεζας πληρώνοντας 1,1 δισ ευρώ! Οι ζημίες προκλήθηκαν όχι μόνο από απλή κακοδιαχείριση της τράπεζας αλλά και λόγω των δανείων που έδωσε ο ιδιοκτήτης της τράπεζας κ.Λαυρεντιάδης στον εαυτό του ύψους 200 εκατ. ευρώ! Δάνεια που ποτέ δεν επέστρεψε και που ούτε πρόκειται να επιστρέψει αφού έχουν ήδη χαρακτηριστεί ως μη εισπράξιμα όπως και άλλα 400 εκατ. ευρώ που δάνεισε δεξιά και αριστερά ο κ.Λαυρεντάδης. Και σαν να μην έφτανε αυτό είχε υπεξαιρέσει και 51 εκατ ευρώ τα οποία επέστρεψε μόνο αφότου η Αρχή για το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος πάγωσε τους λογαριασμούς του. Ο κ.Λαυρεντιάδης βέβαια δεν κατηγορείται για τίποτα (αντίθετα με τα λεγόμενα του κ.Βενιζέλου για δικαστικές έρευνες) και περνάει μια χαρά στην κατοικία του στο Λονδίνο κατά τι πιο πλούσιος....

Επιχειρηματικού παρασιτισμού το ανάγνωσμα

του Ιουλιανού , ΠαραλληλοΓράφος 13/10/11


Διάφοροι πολιτικοί υπηρέτες πολυεθνικών και ιδεολόγοι διαφημιστές του παγκόσμιου νεοφιλελεύθερου συστήματος, σε αγαστή σύμπραξη με τα ανθρώπινα εξαρτήματα των ΜΜΕ, προσαρμοσμένοι στις σκοπιμότητες και στα συμφέροντα της μιας ή της άλλης ομάδας της παγκόσμιας κεφαλαιοκρατίας, ανακάλυψαν έναν καινούργιο εχθρό. Το «κράτος πρόνοιας των συντεχνιών», όπως το αποκαλούν. Και προσπαθούν να μας πείσουν ότι η δυστυχία του κόσμου είναι αποτέλεσμα της μεγέθυνσης του Δημόσιου τομέα.

Είναι γεγονός πως το Κράτος από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 και ως τα μέσα της δεκαετίας του 1980 γιγαντώθηκε. Το ερώτημα είναι, προς όφελος ποιων;

Επί δεκαετίες οι ντόπιοι κεφαλαιοκράτες, Στράτος, Αγγελόπουλος , Ωνάσης, Τσάτσος, Φιξ, Καρέλας, Κεφάλας, Λαδόπουλους, Σκαλιστήρης, Δράκου, Κανελλόπουλος, Στασινόπουλος, Κατσάμπας κτλ, φέσωναν το Δημόσιο με τις λεγόμενες παγωμένες πιστώσεις , με την υπερτιμολόγηση των εξοπλισμών, των μηχανημάτων , των κτιριακών εγκαταστάσεων και γενικά την «επένδυση» τους, την οποία χρηματοδότησαν με κρατικά δάνεια βεβαίως, χώρια τις επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις, και τις φοροαπαλλαγές. Έτσι ο «επιχειρηματίας επενδυτής» είχε βγάλει εκ των προτέρων το κέρδος του, το οποίο διόγκωνε στη συνέχεια με υπερτιμολογήσεις στις εισαγωγές και υποτιμολογήσεις στις εξαγωγές. Τα κέρδη έμεναν σε τράπεζες της Ελβετίας, ενώ στο εσωτερικό η επιχείρηση καθίσταται «προβληματική».

Με λίγα λόγια οι «Έλληνες πατριώτες» συσσώρευαν δημόσιο πλούτο «δανειζόμενοι» δυσθεώρητα ποσά από το Κράτος τα οποία κατευθύνονταν σε προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς. Άλλωστε το μόνο που τους απασχολούσε ήταν η προνομιακή και φτηνή πρόσβαση στους πιστωτικούς πόρους του Δημοσίου, που ως αποτέλεσμα είχε την συνεχή χρηματοδότηση τους. Αναγκαίοι διαμεσολαβητές ήταν το τότε πολιτικό προσωπικό τους, και οι διοριζόμενοι από αυτό το προσωπικό, διοικήσεις των Κρατικών Τραπεζών.

Μερικές από τις πιο σημαντικές επιχειρήσεις που απήλαυσαν το καθεστώς των παγωμένων πιστώσεων ήταν:

• Στράτου – Κατσάμπα, που μέσω της «Πειραϊκής-Πατραϊκής» είχαν τον έλεγχο και μιας σειράς άλλων επιχειρήσεων, κυρίως στον κλάδο παραγωγής και εμπορίας κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων
• Μποδοσάκη, που μέσω της Ανώνυμης Εταιρίας Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων (Λιπάσματα Δραπετσώνας) είχε ουσιαστικά και τον έλεγχο μιας σειράς άλλων αξιόλογων επιχειρήσεων, όπως ΛΑΡΚΟ, «Χημικές Βιομηχανίες Βορείου Ελλάδας», «Υαλουργία Ελευσίνας» κλπ.
• Σκαλιστήρη, που μέσω της «Ανώνυμης Εταιρίας Μεταλλευτικών, Βιομηχανικών, Ναυτιλιακών» είχε τον έλεγχο του χρωμίτη και το μονοπώλιο στην παραγωγή δίπυρης και καυστικής μαγνησίας. Στο συγκρότημα ανήκε επίσης η εταιρία «Μακεδονικοί Λευκόλιθοι»
• Κεφάλα, με την ίδρυση της χαρτοβιομηχανίας «Αθηναϊκή Χαρτοποιία» ή «Σόφτεξ»
• Τσάτσων, με την ίδρυση της τσιμεντοβιομηχανίας ΑΓΕΤ Ηρακλής
• Ανδρεάδη, επικεφαλής ενός από τους σημαντικότερους ομίλους ελληνικών επιχειρήσεων. Εχοντας τον έλεγχο των Ελληνικών Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων (του σημερινού ΗΣΑΠ) και από το 1952 της Εμπορικής Τράπεζας (αργότερα απέκτησε και τις μικρότερες τράπεζες Ιονική, Πειραιώς, Αττικής και Επενδύσεων), ίδρυσε στη συνέχεια τη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων στη Νέα Καρβάλη Καβάλας, τα Διυλιστήρια Ασπροπύργου, τα Ναυπηγεία Ελευσίνας κλπ.
• Λάτση, με την ίδρυση των διυλιστηρίων της ΠΕΤΡΟΛΑ
• Βαρδινογιάννη, με την ίδρυση των διυλιστηρίων της ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ στην Κόρινθο
• Νιάρχου, με την ίδρυση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά.

Αυτή, η αφρόκρεμα των «Ελλήνων πατριωτών» ουδέποτε πλήρωσε μια δραχμή όχι μόνο των Δανείων τους μα και στους ασφαλιστικούς οργανισμούς των εργαζομένων. Χώρια που όταν κοντά στο 1980 αυτές οι επιχειρήσεις μετατρεπόταν σε «προβληματικές» το μέλλον χιλιάδων εργαζομένων σε αυτές ήταν τουλάχιστον αμφίβολο.

Το Πασοκ αναλαμβάνοντας την εξουσία το 1981, ψήφησε και εφάρμοσε, στο όνομα της ανεργίας, τον νόμο 1386/83, ο οποίος προέβλεπε:

Τις διαδικασίες με τις οποίες θα περάσουν οι προβληματικές επιχειρήσεις από τον έλεγχο των ιδιωτών στο δημόσιο με την δημιουργία του Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων.

Την οικονομική στήριξη από το Δημόσιο στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων,ώστε να συνεχίσει τη λειτουργία των τέως «προβληματικών».

Τέλος με νόμο αυτόν το Δημόσιο αναγνώριζε τα χρέη τον επιχειρήσεων αυτών ως κρατικά και αυτόματα έπαυε κάθε δίωξη των πατριωτών επιχειρηματιών για διασπάθιση δημοσίου χρήματος.

Και ήταν αυτός ο νόμος που «άνδρωσε» τους συνδικαλιστές του ΠAΣOK, που έβλεπαν τις επιχειρήσεις αυτές σαν κάστρο τους, αδιαφορώντας για την καταλήστευση και την διασπάθιση του δημόσιου χρήματος από τους πρώην ιδιοκτήτες και πολύ περισσότερο αδιαφορώντας για την κοινωνικοποίηση των χρεών αυτών.

Το 1985 η Βάσω Παπανδρέου -τότε ήταν αναπληρώτρια υπουργός Βιομηχανίας- και κατά τη διάρκεια συζήτησης στη Βουλή με αφορμή ερώτησης που κατατέθηκε και αφορούσε την λειτουργία των επιχειρήσεων αυτών απάντησε το εξής καταπληκτικό: «Αν αρχίσουμε, κύριοι βουλευτές της ΝΔ, να σκαλίζουμε ο ένας τις αμαρτίες του άλλου, τότε θα μολυνθεί πολύ ο πολιτικός βίος αυτής της χώρας». Έτσι βολεύτηκαν όλοι. Από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό ως τον Λάτση. Από το ΠΑΣΟΚ ως την ΝΔ.

Στην δεκαετία του 90 ακολούθησε ένας νέος γύρος παράδοσης των επιχειρήσεων αυτών σε ιδιώτες αφού βέβαια εξυγιάνθηκαν από τα χρέη τους.

Τον Γενάρη δε του 1999 το ΠΑΣΟΚ προχώρησε ένα βήμα παραπέρα καταθέτοντας τροπολογία πάνω στον νόμο 1386/83 με την οποία έδινε τη δυνατότητα να δοθεί σε ορισμένους ιδιοκτήτες των πρώην προβληματικών επιχειρήσεων και τραπεζών που πέρασαν κάτω από τον έλεγχο του δημοσίου «πλήρης αποζημίωση για τις ζημιές που υπέστησαν συνεπεία των αυξήσεων κεφαλαίου», εφόσον οι παλιοί μέτοχοι “δεν έχουν αποδεχτεί ρητά ή σιωπηρά τις γενόμενες αυξήσεις κεφαλαίου και εφόσον εκδοθεί αμετάκλητη δικαστική απόφαση με την οποία ακυρώνεται η αύξηση κεφαλαίου»

Τον τελικό λογαριασμό τον πλήρωσαν οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα,μια και τα χρέη των «προβληματικών επιχειρήσεων» φορτώθηκαν στον κρατικό προϋπολογισμό και άρα στις πλάτες των εργαζομένων, ενώ τα οφέλη είτε από την κρατικοποίηση είτε από την ιδιωτικοποίηση που ακολούθησε τα καρπώθηκαν αποκλειστικά οι μεγαλοεπιχειρηματίες και τα μονοπώλια.

Στο ίδιο έργο θεατές

Πριν από μερικούς μήνες αποκαλύπτετε υπεξαίρεση 51 εκατομμυρίων ευρώ από τα ταμεία της τράπεζας Proton Βank των Λαυρεντιάδη Aθανάσογλου και του Daniel Vern Spechhard (σ.σ. Πρόεδρος της τράπεζας από τον Φλεβάρη του 2011) πρέσβη των HΠA στην Aθήνα. Ταυτόχρονα η τράπεζα ενημερώνει στα μέσα Ιουλίου το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ότι αδυνατεί να επιστρέψει 70 εκατ. ευρώ από αυτά που της είχαν κατατεθεί από τα διαθέσιμα του Δημοσίου.

Παρά ταύτα, το Δημόσιο, προχώρησε σε νέα κατάθεση 160 εκατ. ευρώ στις 15 Ιουλίου, παρότι οι συνολικές καταθέσεις από τα διαθέσιμα του Δημοσίου στη συγκεκριμένη τράπεζα ξεπερνούσαν το όριο που έθετε ο νόμος κατά 92 εκατ. ευρώ.

Για να καταστεί αυτό δυνατό ο ρήτορας του τίποτα και άτυπος πρωθυπουργός κυρ Βενιζέλος έφερε με ρύθμιση της τελευταίας στιγμή σε άσχετο νομοσχέδιο και φωτογραφικά τροπολογία που του επέτρεπε να σπρώξει δημόσιο χρήμα στην Proton Bανκ και ταυτόχρονα έδωσε νομική κάλυψη στις ενέργειες που ο ίδιος έκανε υπέρ της τράπεζας.

Για το θέμα ο συνταγματολόγος Ευ. Βενιζέλος έστειλε επιστολή στην “Ελευθεροτυπία” λέγοντας πως «οι τράπεζες, ως νομικά πρόσωπα που υπηρετούν το συμφέρον της οικονομίας, είναι κάτι τελείως διαφορετικό από αυτούς που έχουν το μετοχικό κεφάλαιο, από αυτούς που είναι βασικοί μέτοχοι, από αυτούς που διοικούν, από αυτούς που επιδιώκουν να ασκήσουν μικρή ή μεγάλη επιρροή».

Ενός Λαυρεντιάδη που νόμιμα από την τράπεζα του είχε δανειστεί προς όφελος των άλλων επιχειρήσεων του Alapis, και Νεοχημική 581 εκατ ευρώ! Είμαι σίγουρος πως πρόσφερε όλες τις απαραίτητες εξασφαλίσεις προς την τράπεζα του για να εξασφαλίσει τα δάνεια των επιχειρήσεων του.

Η αξιολόγηση των στοιχείων της τράπεζας που ανέλαβε και έκανε η Ernst & Young κατόπιν παραγγελίας της Τραπέζης της Ελλάδος έδειξε ότι η διοίκηση Λαυρεντιάδη ζημίωσε την τράπεζα κατά 863 εκατ. Ευρώ.

Και τι αποφάσισε να κάνει η κυβέρνηση του παπατζή;

Μα να κοινωνικοποιήσει της «ζημιές» που προκάλεσαν οι κύριοι κύριοι Λαυρεντιάδης Aθανάσογλου και Daniel Vern Spechhard!

ΜΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΗΜΑ

Το Δημόσιο αναλαμβάνει να καλύψει:

1. Τη διαφορά που προκύπτει μεταξύ των στοιχείων του ενεργητικού και του παθητικού και τα οποία θα μεταβιβαστούν στη νέα τράπεζα. Η διαφορά αυτή είναι ύψους 613 εκατ. ευρώ και θα καλυφθεί «από το Σκέλος Εξυγίανσης του ΤΕΚΕ». Τα στοιχεία του ενεργητικού, σύμφωνα με την εκτίμηση της Ernst & Young, είναι ύψους 2,173 δισ. ευρώ, ενώ αυτή του παθητικού 2,786 δισ. ευρώ. Εννοείται ότι η διαφορά θα καλυφθεί από τις τσέπες των Ελλήνων φορολογουμένων, δηλαδή από το ΤΕΚΕ.
2. Τις κεφαλαιακές απαιτήσεις της νέας τράπεζας που εκτιμώνται σε 250 εκατ. ευρώ και τα οποία θα προέλθουν από το ΤΧΣ.

Και όμως για τα χάλια της χώρας:

• «Φταίει» ο λαός του 1 εκατομμυρίου ανέργων.
• «Φταίει» ο λαός των 2,5 εκατομμυρίων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
• «Φταίει» ο λαός του 1 εκατομμυρίου συνταξιούχων που ζουν με 600 ευρώ και κάτω.
• «Φταίει» ο λαός με το 50% των ιδιωτικών υπαλλήλων να αμείβεται με κάτω από 1.011 ευρώ.
• «Φταίει» ο λαός της συντριπτικής πλειοψηφίας των δημοσίων υπαλλήλων – δασκάλων και καθηγητών (που λείπουν κατά χιλιάδες από τα σχολεία), των νοσοκομειακών γιατρών και νοσηλευτών (που λείπουν κατά δεκάδες χιλιάδες από τα νοσοκομεία), που ζουν με «τρεις κι εξήντα».
• «Φταίει» ο λαός των 11 εκατομμυρίων, γιατί oι 500.000 από αυτούς (το χαμηλότερο κατ’ αναλογία πληθυσμού ποσοστό στην ΕΕ) διορίστηκαν στο Δημόσιο και οι κρατούντες, αυτοί που «τους διόρισαν», οι ίδιοι που επιχειρούν να χτίσουν πάνω στο δικαίωμα για δουλειά τους κομματικούς τους στρατούς, οι ίδιοι που αναφωνούσαν «εσείς είστε το κράτος», έρχονται σήμερα και ισχυρίζονται: «Ολοι μαζί τα φάγαμε»
• «Φταίει» η συλλογική σύμβαση των εργαζομένων.
• «Φταίει» η Σοβιετοποίηση του Κράτους.

Ηταν αναμενόμενο. Το μόνο που απομένει πλέον είναι – αυτό που πλαγίως έτσι κι αλλιώς μας το λένε κάθε μέρα – να μας το πούνε και κατάμουτρα: «Είστε μαλακες»!

Σημαντικές απώλειες φορολογικών εσόδων

Του ΘΑΝΟΥ ΤΣΙΡΟΥ , Ελευθεροτυπία 9/10/11

Στο υπουργείο Οικονομικών δεν είχαν κανέναν δισταγμό να αλλάξουν -φυσικά προς το χειρότερο- τη φορολογική κλίμακα, το αφορολόγητο για όσους έχουν παιδιά και τις εκπτώσεις φόρου για το ενοίκιο κύριας κατοικίας, τους τόκους του στεγαστικού δανείου ή ακόμη και τις ιατρικές δαπάνες.

Ομως, για άλλα άρθρα του κώδικα φορολογίας εισοδήματος προκύπτει ότι οι δισταγμοί είναι πολύ μεγάλοι. Αναβάλλεται από χρόνο σε χρόνο η φορολόγηση της υπεραξίας από την πώληση μετοχών που είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο. Και εξακολουθούμε να θεωρούμε ότι δεν έχει φοροδοτική ικανότητα ο έλληνας πωλητής που πούλησε μια ολόκληρη επιχείρηση που είναι εισηγμένη σε χρηματιστήριο του εξωτερικού, αποκομίζοντας κέρδη εκατοντάδων χιλιάδων ή ακόμη και εκατομμυρίων ευρώ.

Στα χαρτιά οι φόροι υπάρχουν. Στην πράξη δεν εφαρμόζονται, καθώς το υπουργείο Οικονομικών καταφεύγει από παράταση σε παράταση, επικαλούμενο «τεχνικές δυσκολίες». Η τελευταία αναβολή σε δύο βασικές διατάξεις του κώδικα φορολογίας εισοδήματος δόθηκε από τον πρώην υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Ακόμη και σήμερα, η υπεραξία από την αγοραπωλησία μετοχών δεν φορολογείται, εκτός και αν οι εταιρείες είναι εκτός χρηματιστηρίου (για τις μη εισηγμένες η νομοθεσία προβλέπει φόρο υπεραξίας, ο οποίος υπολογίζεται με συντελεστή 20%). Ολόκληρες εταιρείες αλλάζουν χέρια, με αποτέλεσμα να «κλειδώνουν» υπεραξίες εκατομμυρίων και ο πωλητής το μόνο που πληρώνει είναι το 0,15% επί του συνολικού τιμήματος. Μέχρι και το τέλος του 2011, απαλλάσσεται από τη φορολογία εισοδήματος το κέρδος από την πώληση μετοχών εταιρειών που είναι εισηγμένες, είτε στο ελληνικό χρηματιστήριο είτε σε χρηματιστήριο του εξωτερικού. Κανονικά, από την 1η Ιανουαρίου 2012, η υπεραξία από την πώληση μετοχών, ακόμη και αν αυτές είναι εισηγμένες σε χρηματιστήρια του εξωτερικού, πρέπει να φορολογείται με βάση την κλίμακα φορολογίας εισοδήματος.

Δηλαδή, ο πωλητής εισηγμένης σε οποιοδήποτε χρηματιστήριο του κόσμου εταιρείας, πρέπει να πληρώνει φόρο ο οποίος θα φτάνει ακόμη και στο 45% επί του κέρδους, καθώς αυτό προβλέπει η φορολογική κλίμακα. Βέβαια, δεν μένουν ούτε τρεις μήνες μέχρι να ενεργοποιηθεί η συγκεκριμένη διάταξη και ακόμη δεν έχει υπάρξει ούτε φωνή ούτε ακρόαση από το υπουργείο Οικονομικών. Το άρθρο 38 του κώδικα φορολογίας εισοδήματος προβλέπει ότι πρέπει να εκδοθούν υπουργικές αποφάσεις που θα καθορίζουν τη διαδικασία επιβολής του φόρου από τις αρχές του 2012.

Οι απώλειες φορολογικών εσόδων για το Δημόσιο όσο αναβάλλονται τα μέτρα είναι πολύ μεγάλες. Φυσικά, το υπουργείο Οικονομικών επικαλείται ως αιτία για τις αλλεπάλληλες παρατάσεις την κατακόρυφη πτώση στο χρηματιστήριο. Βέβαια, προς το παρόν δεν απαλλάσσονται του φόρου μόνο οι εισηγμένες στο ελληνικό χρηματιστήριο, αλλά και οι εισηγμένες σε οποιοδήποτε χρηματιστήριο του κόσμου. Επίσης, η μη εφαρμογή του νόμου στερεί και τα λίγα έσοδα που θα μπορούσαν να υπάρξουν. Χαμηλότερα τιμήματα πώλησης σημαίνει μικρότερες υπεραξίες και λιγότερα φορολογικά κέρδη. Ομως, πλήρης απαλλαγή του εισοδήματος από τον φόρο υπεραξίας, σημαίνει μηδενικά κέρδη...

Αφιέρωμα: Υπόθεση Proton Bank

του Τσαντίλα , Lamogia Bay 12/10/11

Πριν μιλήσουμε για την υπόθεση Proton Bank. Ένα από τα πιο καλά συγκαλυμμένα σκάνδαλα του τελευταίου καιρού θα πρέπει να μιλήσουμε για τον πρωταγωνιστή του: τον Λ.Λαυρεντίαδη.

Ο πρωταγωνιστής: Λαυρέντης Λαυρεντιάδης

Ο κ. Λαυρεντιάδης είναι μόλις 39 χρόνων. Κληρονόμησε την μικρή εταιρία Νεοχημική από τον πατέρα του σε νεαρή ηλικία και αργότερα αγόρασε διάφορες άλλες φαρμακευτικές εταιρίες για να βρεθεί το 2003 να έχει εισάγει την Νεοχημική στο χρηματιστήριο Αθηνών και λίγο αργότερα να δημιουργεί την εταιρία Alapis που δραστηριοποιείται στο χώρο των φαρμάκων με πολύ μεγάλο τζίρο.

Το επόμενο βήμα του ήταν να μπει στα ΜΜΕ. Αγόρασε την Espresso, τον ραδιοφωνικό σταθμό Flash (Σ.Κόκκαλης), το 12% του Δ.Ο.Λ. (τα ΝΕΑ , το Βήμα) , μεγάλο μέρος της CityPress και Free Sunday (Γ.Κύρτσος), του Έθνους καθώς και το 10% της Ελευθεροτυπίας κ.α.

Αργότερα μπαίνει και στον Ολυμπιακό. Αγοράζει το 10% της Π.Α.Ε. από τον τότε ιδιοκτήτη Σωκράτη Κόκκαλη καθώς και το 50% του γηπέδου "Γ.Καραϊσκάκης".

Επίσης φημολογείται έντονα ότι ο κ. Λαυρεντίαδης χρηματοδότησε μεγάλο μέρος της προεκλογικής καμπάνιας του ΠΑΣΟΚ χωρίς όμως να μπορεί να επιβεβαιωθεί (προφανώς - αλλά μη φάμε και καμιά μήνυση).

Τον ίδιο καιρό αγόρασε την Proton Bank από την Τράπεζα Πειραιώς δύο φορές πιο ακριβά από ότι την είχε αγοράσει η ίδια.


Το σκάνδαλο

από το blog.gr :

H περίπτωση Λαυρεντιάδη άρχισε να απασχολεί αρνητικά περίπου οκτώ μήνες μετά την μόνιμη μετοίκισή του στο Λονδίνο, αφού, όπως διέρρεε τότε το περιβάλλον του ανησυχούσε για τη ζωή του και αφού είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον και την απορία του επιχειρηματικού κόσμου για τις επενδυτικές κινήσεις του στην Ελλάδα. Να θυμίσουμε ότι είχε αγοράσει την PROTON BANK δύο φορές πάνω από την Πειραιώς κι ενώ η κρίση πλησίαζε και αφού είχε οδηγήσει μέσα σε δύο χρόνια δύο φορές τους μετόχους του στην Alapis σε αυξήσεις κεφαλαίου πάνω από 1 δις. ευρώ! Η μετοχή της Alapis, από τα 12,31 διαμορφώνεται στα 0,36 ευρώ.

Το σκάνδαλο έχει πολλές πτυχές. Μία από αυτές είναι οτί ο κ. Λαυρεντιάδης άρχισε να χορηγεί δάνεια στις εταιρίες του (a la Κοσκωτά) κάνοντας ανεξήγητα (για τους άλλους) ανοίγματα. Έτσι φούσκωσε και την Alapis με αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου η οποία στην συνέχεια έχασε την χρηματιστηριακή της αξία για να αφήσει τους υπόλοιπους μετόχους σύξυλους, και την ίδια πλούσια.

Αλλά τα πράγματα δεν σταμάτησαν εκεί. Ο κ. Λαυρεντιάδης εκτός του ότι δάνειζε στον εαυτό του αβέρτα κουβέρτα υπεξαίρεσε από την τράπεζα του το ποσό των 51 εκατομμυρίων ευρώ. Αυτό οδήγησε την Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες την Τετάρτη 27/7/11 να παγώσει τους τραπεζικούς λογαριασμούς του κ. Λαυρεντιάδη (τους γνωστούς τουλάχιστον) καθώς και άλλων 6 μελών και ενός πρώην μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου της Proton Bank.

από την ίδια την απόφαση της Αρχής :

...συντρέχει νόμιμος λόγος και κατεπείγουσα ανάγκη για απαγόρευση κίνησης των τραπεζικών λογαριασμών του Λ. Λαυρεντιάδη και άλλων 7 μελών του Δ.Σ. της Proton Bank...περιέχονται προϊόντα εγκληματικής δραστηριότητας και σε κάθε περίπτωση (και αν δηλαδή αποτελούν νόμιμη περιουσία) υπάρχει ανάγκη δέσμευσης τους ως αντίκρισμα και ισάξιο του εγκληματικού προϊόντος υπεξαίρεσης ύψους 51.000.000 ευρώ, το οποίο αποκρύβεται...

Όμως το πιο εκνευριστικό κεφάλαιο της υπόθεσης δεν είχε ακόμα λάβει χώρα (ή μάλλον δεν έχει ακόμα αποκαλυφθεί).

Το ελληνικό δημόσιο τοποθετεί τα ταμειακά του διαθέσιμα στις τράπεζες της χώρας με βάση συγκεκριμένους κανόνες ώστε να διασφαλίζεται τόσο το ίδιο όσο και να υπάρχει δίκαιη μοιρασιά του ενεργητικού που προσφέρουν αυτά τα διαθέσιμα ανάμεσα στις τράπεζες.

Με προσωπική όμως εντολή του υπουργού Οικονομίας Ευάγγελου Βενιζέλου και κατά παράβαση των κανόνων αυτών το ελληνικό δημόσιο τοποθέτησε στην Proton Bank 100+3x20 εκατομμύρια ευρώ (σύνολο 160) στις 14/7/11 (και κάποια ακόμα τις προηγούμενες μέρες) ενώ ήταν ήδη γνωστό ότι είχαν ξεκινήσει έρευνες τόσο από την Αρχή όσο και από την Τράπεζα της Ελλάδος. Μάλιστα δύο υπάλληλοι από τη διεύθυνση που πήρε την εντολή για κατάθεση των 100 εκατομμυρίων (Δ49 - Διεύθυνση Χρηματοδοτικού Προγραμματισμού και Διαχείρισης Κρατικών Διαθεσίμων) αντέδρασαν επωνύμως (διευθυντής Στ. Μαραβελάκη, Κ. Αναγνωστόπουλο) μιλώντας για κατά παράβαση των κανόνων ευνοϊκή μεταχείριση της τράπεζας.

Συγκεκριμένα ανέφεραν ότι διαφωνούν...

...για τη διενέργεια της ανωτέρω έκτακτης τοποθέτησης επειδή:

α) υπερβαίνει το ύψος των ορίων τοποθέτησης (50% των ιδίων κεφαλαίων) που έχει θεσπισθεί, κατά 92 εκατ. ευρώ,

β) η ανωτέρω τράπεζα μετά δυσκολίας επέστρεψε το ποσό των 65 εκατ. ευρώ λήξης 14/7, ενώ μας ειδοποίησε για την αντικειμενική αδυναμία επιστροφής ποσού από τοποθετήσεις ύψους 70 εκατ. ευρώ λήξης 15/7/2011 (σ.σ. από προηγούμενες καταθέσεις, όπως θα δείτε παρακάτω),

γ) φήμες της αγοράς δείχνουν ισχυρά προβλήματα ρευστότητας στην εν λόγω τράπεζα, με αποτέλεσμα η πρόσθετη τοποθέτηση να αυξάνει τον πιστωτικό κίνδυνο του Ελληνικού Δημοσίου περαιτέρω

Η κατάθεση αυτή έγινε κατ' εντολήν του κ. Βενιζέλου όπως παραδέχεται και ο ίδιος σε ανακοίνωση του, που έκανε αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση του θέματος από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία στην οποία προσπάθησε αποτυχημένα να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα..

Είχε γίνει φανερή πια η προσπάθεια από την κυβέρνηση για υπόγεια στήριξη της Proton Bank με σκοπό την προστασία των συμφερόντων του κ. Λαυρεντιάδη ακόμα και αν αυτό εμπεριείχε κίνδυνο για το ελληνικό δημόσιο. Παράλληλα διακινούνταν έντονα η φημολογία για εξαγορά της Proton Bank από την υγιή και κρατική (με 87%) Attica Bank όπως ακριβώς έγινε και στην περίπτωση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και της εξαιρετικά προβληματικής T BANK (πρώην Aspis Bank - άλλη πονεμένη ιστορία κι αυτή) κάτι ευτυχώς που δεν έγινε.


Η (μη) κάλυψη από τα ΜΜΕ

Η μόνη εφημερίδα (πλην Αυγής, Ριζοσπάστη) που κάλυψε την υπόθεση αυτή ήταν η Ελευθεροτυπία και αυτή ακόμα είχε τους λόγους της. Ο κ. Λαυρεντιάδης με μετοχικό κεφάλαιο 10% στην εν λόγω εφημερίδα είχε προσπαθήσει να την εξαγοράσει επιθετικά μέσα από το Χρηματιστήριο Αθηνών κάτι που δεν πρέπει να άρεσε και πολύ στις αδελφές Τεγοπούλου (εκδότριες και ιδιοκτήτριες της εφημερίδας) με αποτέλεσμα η εφημερίδα να μην έχει κανέναν λόγο να κρατήσει κρυφό το σκάνδαλο. Έτσι ξεκίνησε την αποκαλυπτική εκστρατεία της ένα ωραίο καλοκαιρινό Σάββατο του Ιούλη με αυτό εδώ το άρθρο-εξώφυλλο.

Στα υπόλοιπα όμως ΜΜΕ τηρήθηκε σιγή ασυρμάτου. Καλά για τα κανάλια της τηλεόρασης το σκάνδαλο είναι σαν να μην έγινε ποτέ, το ίδιο και για τις υπόλοιπες εφημερίδες αλλά και τα ιντερνετικά μέσα! (εκτός από τους συνήθεις αναρχοαριστερούς ύποπτους). Πράγμα καθόλου περίεργο αν αναλογιστεί κανείς σε πόσα ΜΜΕ είχε μετοχικό κεφάλαιο ο κ. Λαυρεντιάδης.

Αλλά αυτά τα περιγράφει πολύ καλύτερα το άρθρο του the Press Project.


Η λύση

Κι όμως μετά από όλα αυτά ο κ. Λαυρεντιάδης την γλύτωσε. Συγκεκριμένα χρησιμοποίησε το αναθεωρημένο το 2010 άρθρο 384 του Ποινικού κώδικα σύμφωνα με το οποίο αν επιστρέψει κανείς τα χρήματα που υπεξαίρεσε "με δική του θέληση και πριν εξεταστεί με οποιονδήποτε τρόπο για την πράξη του από τις αρχές

Πηγή:www.capital.gr

" τότε απαλλάσσεται από τις κατηγορίες. Επέστρεψε λοιπόν τα 51.000.000 ευρώ ο κ. Λαυρεντιάδης και απαλλάχτηκε αφού οι δικαστές ξεχάσαν ότι η Αρχή (ενάντια στο μαύρο χρήμα) είχε φτάσει να παγώσει τους λογαριασμούς του και ότι η διάταξη αυτή υπάρχει για αυτούς που υπεξαιρούν μια μικρή ποσότητα χρημάτων και όχι για αυτούς που κατηγορούνται για κακουργηματικές πράξεις και ξετίναξαν μια ολόκληρη τράπεζα πράγμα που παραδέχεται μέχρι και ο πασόκος πρώην πρόεδρος της Βουλής Α.Κακλαμάνης. Ενώ για τα υπόλοιπα αδικήματα πλην της υπεξαίρεσης δεν έγινε καμία κίνηση από την πλευρά των δικαστικών αρχών. Και εννοείται ότι τα χρήμματα που δάνεισε στις επιχειρήσεις του (πάνω από 200 εκατ.) δεν τα επέστρεψε ούτε θα τα επιστρέψει ποτε δηλώνοντας αδυναμία πληρωμής.

Η Proton Bank εν συνεχεία κρατικοποιήθηκε με χρήματα των Ευρωπαίων , των άλλων τραπεζών αλλά και του ελληνικού δημοσίου. Τουλάχιστον ο κ. Λαυρεντιάδης δεν θα έχει μετοχές στη νέα τράπεζα... Η κρατικοποίηση των ζημιών της τράπεζας θα φτάσει το 1,1 δισ ευρώ προκαλώντας μεγάλες αντιδράσεις και αφήνοντας μας με μια πικρή γεύση στο στόμα αναλογιζόμενοι ότι "λεφτά για τις τράπεζες πάντα υπάρχουν".

Το δημόσιο «θυσιάζεται» για τον Μπόμπολα…

ΒαΜπ , To Ποντίκι 6/10/11

Με μια πρωτοφανή απόφαση που γεννά πολλά και σοβαρά ερωτήματα, οι ελληνικές αρχές αρνούνται να εισπράξουν από την ιδιωτική εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» εκατομμύρια ευρώ και μάλιστα προσφεύγουν γι αυτό το λόγο κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής!

Άκουσον – άκουσον, η ελληνική κυβέρνηση παρεμβαίνει υπέρ ιδιωτικής εταιρείας και κατά των συμφερόντων του ελληνικού δημοσίου και ζητά να ακυρωθεί απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την οποία η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» καλείται να επιστρέψει 15,4 εκατομμύρια ευρώ στο ελληνικό δημόσιο!

Όπως αναφέρεται στο δελτίο Τύπου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου με τίτλο «Ελλάδα κατά Επιτροπής» … «Η Ελλάδα ζητά από το Γενικό Δικαστήριο της ακύρωση της αποφάσεως C(2011)1006 τελικό της Επιτροπής, με την οποία κηρύχθηκε ως παράνομη κρατική ενίσχυση η επιδότηση ύψους 15,34 εκατ. ευρώ που χορηγήθηκε από τις ελληνικές αρχές στη μεταλλευτική επιχείρηση Ελληνικός Χρυσός, η οποία συνίστατο σε παραχώρηση της μεταλλευτικής εκμεταλλεύσεως της Κασσάνδρας έναντι τιμής χαμηλότερης της πραγματικής αγοραίας αξίας και στην απαλλαγή από τους φόρους για την πράξη αυτή και με την οποία διατάχθηκε η ανάκτηση του ποσού της επιδοτήσεως, πλέον τόκων».

Επισημαίνεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την απόφασή της στις 23 Φεβρουαρίου 2011, ορίζει ότι :

-Η Ελλάδα ανακτά από τον αποδέκτη την ενίσχυση ( ύψους 15,34 εκατ. ευρώ)

- Τα ανακτώμενα ποσά βαρύνονται με τόκο από την ημερομηνία κατά την οποία τέθηκαν στη διάθεση των δικαιούχων μέχρι την ημερομηνία της πραγματικής τους ανάκτησης.

Και όλα αυτά γιατί μεταξύ άλλων οι ελληνικές αρχές:

-παραχώρησαν την μεταλλευτική εκμετάλλευση της Κασσάνδρας έναντι τιμής χαμηλότερης της πραγματικής αγοραίας αξίας

-απάλλαξαν την εταιρεία από τους φόρους

1,1 δισ. θα κοστίσει η κρατικοποίηση της τράπεζας του Λαυρεντιάδη

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΙΩΤΗ , Ελευθεροτυπία 11/10/11

Με διαδικασίες εξπρές η κυβέρνηση, σε συνεργασία με την Τράπεζα της Ελλάδος, προχώρησε στην κρατικοποίηση της Proton Bank. Η περίοδος Λαυρεντιάδη προκάλεσε στην τράπεζα ζημιά η οποία υπολογίζεται στα 600 εκατ. ευρώ, ενώ συνολικά το κόστος για τη σωτηρία των καταθετών θα φτάσει τα 1,1 δισ. ευρώ.

Από αυτά, τα περίπου 850 εκατ. ευρώ θα καταβληθούν από το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων, ενώ η νέα «μεταβατική» ή «καλή» τράπεζα που δημιουργήθηκε θα προικοδοτηθεί από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (δημιούργημα του Μνημονίου) με 250 εκατ. ευρώ.

Το θρίλερ της διάσωσης, όπως είχε αποκαλύψει η «Κ.Ε.», ξεκίνησε στα τέλη Σεπτεμβρίου, όταν διαπιστώθηκε ότι η προσπάθεια για την κεφαλαιακή σωτηρία της τράπεζας, με τη συμμετοχή των μεγάλων τραπεζών, οδηγείται σε βέβαιο ναυάγιο.

Ολοκληρώθηκε αργά χθες το βράδυ, έπειτα από πολύωρες συσκέψεις μεταξύ στελεχών της ΤτΕ και του Ταμείου Σταθερότητας, οι οποίες κατέληξαν στο οριστικό σχέδιο για τη δημιουργία της νέας τράπεζας και την οριστική διάλυση της προβληματικής τράπεζας.

Είναι, μάλιστα, ενδεικτικό ότι το Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, το οποίο υπογράφει ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγ. Βενιζέλος, στο οποίο συστάθηκε η «Νέα Proton Τράπεζα» και χορηγείται η άδεια λειτουργίας της, με ταυτόχρονη ανάκληση της λειτουργίας της παλαιάς τράπεζας, κυκλοφόρησε με ημερομηνία Κυριακή 9 Οκτωβρίου. Ωστόσο, οι σχετικές ανακοινώσεις έγιναν νωρίς χθες το πρωί.

Η κρατικοποίηση της Proton Bank δεν συνδέεται με τον «τραπεζικό Αρμαγεδδώνα», που σάρωσε χθες σχεδόν όλες τις ελληνικές τράπεζες εξαιτίας του φόβου μεγαλύτερου κουρέματος των κρατικών ομολόγων.

Οι εξελίξεις γύρω από την Proton αποτελούν απότοκο του επιχειρηματικού φαινομένου Λαυρεντιάδη στην οικονομική και πολιτική ζωή του τόπου.

Κατά «διαβολική σύμπτωση», ο νέος διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας, Στ. Παπαγεωργίου, είχε διατελέσει υποδιοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος την εποχή που είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο Κοσκωτά με την Τράπεζα Κρήτης.

Πάντως, μετά την κρατικοποίηση της Proton και την εκκαθάριση της παλαιάς τράπεζας, ο άλλοτε κραταιός μέτοχός της κ. Λαυρεντιάδης χάνει όλη τη συμμετοχή του στην τράπεζα, η οποία υπολογίζεται σε περίπου 60 εκατ. ευρώ.

Ταυτοχρόνως, όμως, αφήνει την τράπεζα με μία «μαύρη τρύπα», ύψους περίπου 850 εκατ. ευρώ. Από αυτά, τα 600 εκατ. ευρώ αφορούν προβληματικά δάνεια (στα οποία περιλαμβάνονται τα περίπου 200 εκατ. ευρώ σε δάνεια επιχειρήσεων συμφερόντων του κ. Λαυρεντιάδη), σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ernst & Young, ενώ τα υπόλοιπα «οφείλονται» στη ζημιά της τράπεζας από την αποτίμηση του χαρτοφυλακίου των ομολόγων της σε τρέχουσες-αγοραίες τιμές.

Εισπράξιμα τα μισά

Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, η Ernst & Young εκτιμά ότι από τα προβληματικά δάνεια μπορεί να εισπραχθούν (με ρευστοποιήσεις εγγυήσεων και άλλα μέτρα) περίπου τα μισά (300 με 350 εκατ. ευρώ).

Με τα χρήματα αυτά εφ' όσον εισπραχθούν θα εξοφληθεί μέρος της οφειλής προς το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων, το οποίο, σημειωτέον, χρηματοδοτείται με εισφορές των τραπεζών (περίπου 170 εκατ. ευρώ).

Στο ίδιο Ταμείο θα «επιστραφεί» και το αντίτιμο από την πώληση της νέας τράπεζας, στην περίπτωση που αυτό υπερβεί τα 250 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με όσα προβλέπονται στο νόμο για τη δημιουργία των μεταβατικών τραπεζών, η νέα τράπεζα που δημιουργήθηκε χθες θα πρέπει να πωληθεί το αργότερο εντός δύο ετών.

Στόχος του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (το οποίο μάλιστα τοποθέτησε στο διοικητικό συμβούλιο της νέας τράπεζας συγγενικό πρόσωπο στελέχους του) είναι «η εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου επιχειρησιακού σχεδίου που θα δημιουργεί προοπτική για την τράπεζα και αξία για τον μέτοχο».

Η Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία εισηγήθηκε και την τελική λύση στο υπουργείο Οικονομικών, διαβεβαίωσε «ότι διασφαλίζονται όλες οι καταθέσεις του συνόλου των πελατών (περίπου 1,5 δισ. ευρώ) καθώς και η αδιάκοπη συνέχεια των εργασιών, οι οποίες θα υποστηριχτούν από το υπάρχον προσωπικό».